Η Αίγινα παρουσιάζει μεγάλη γεωμορφολογική ποικιλία, με εύφορες πεδιάδες, χαμηλούς λόφους, πευκόφυτα βουνά με υψηλότερη κορυφή στο κέντρο περίπου του νησιού τον Άγιο Ηλία ή Όρος στα 531 μέτρα (Φειδάς, 1978),

Στο νησί της Αίγινας υπάρχουν σπάνια αγριολούλουδα και ευδοκιμούν σχίνα, θυμάρι, ρίγανη, φασκόμηλο και άλλα αρωματικά και φαρμακευτικά βότανα.

Το έδαφος της περιοχής με τις κατάλληλες εξελιγμένες τεχνικές, μπορεί και παράγει σήμερα λίγα δημητριακά, κηπευτικά, ελιές και λάδι, σταφύλια και κρασί, έχει συκιές, αμυγδαλιές αλλά κυρίως φυστικιές που παράγουν τα περίφημα αιγινίτικα κελυφωτά φιστίκια (Λουδάρου, 2015).

Το νησί περιμετρικά αποτελείται από πολλούς μικρούς όρμους και από ηπήνεμους κολπίσκους με καταγάλανα νερά, σε μερικούς από τους οποίους τα πεύκα φτάνουν μέχρι την θάλασσα.

Η πανίδα του νησιού αποτελείται από λαγούς, αγριοκούνελα, αλεπούδες, ποντίκια, σκαντζόχοιρους, ασβούς, νυφίτσες, χελώνες, φίδια και σαύρες.

Από πτηνά υπάρχουν κοράκια, χελιδόνια, πετροχελίδονα, σπουργίτια, κουκουβάγιες, γκιώνιοι, μπούφοι, θαλασσοπούλια, αγροοπερίστερα, σουσουράδες, κεφάλες, κοτσίφια, κοκκινολέμηδες, καρακάξες, πέρδικες και διάφορα ωδικά όπως σπίνοι, καρδερίνες και φλώροι.

Το θαλάσσιο οικοσύστημα γύρω από την Αίγινα παρουσιάζει μεγάλη ποικιλία ειδών, όπως: μαρίδα, σαρδέλα, αθερίνα, γαύρος, γόπα, παλαμίδα, μπαρμπούνι, κουτσομούρα, μπακαλιάρος, κέφαλος, κωβιός, σκουμπρί, σαφρίδι, κολιός, σπάρος, γύλος, πέρκα, χάνος, σαργός, σκορπιός, λιθρίνι, στήρα, ροφός, σφυρίδα, συναγρίδα, λαυράκι, τσιπούρα, χταπόδι, σουπιά, σαλάχι, σμέρνα, μουγκρί, ζαργάνα και πολλά άλλα διάφορα είδη θαλασσινών.